TO ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

ΝΟΜΟΣ :ΑΡΤΑΣ ΠΕΡΙΟΧΗ:ΑΡΤΑ

Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες
γιοφύρι εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι.
Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν.
Μοιρολογιούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες:
«Αλοίμονο στούς κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας,
ολημερίς να χτίζουμε το βράδυ να γκρεμιέται.»
Πουλάκι εδιάβη κι έκατσε αντίκρυ στό ποτάμι,
δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σαν χελιδόνι,
παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρώπινη λαλίτσα:
«Αν δε στοιχειώσετε άνθρωπο, γιοφύρι δε στεριώνει,
και μη στοιχειώσετε ορφανό, μη ξένο, μη διαβάτη,
παρά του πρωτομάστορα την όμορφη γυναίκα,
που έρχεται αργά τ’ αποταχύ και πάρωρα το γιόμα.»

Το γνωστό ποίημα κάνει αναφορά στο γεφύρι της Αρτας και κρύβει την παρακάτω αλήθεια:Κάποτε ζητήθηκε από τους κατοίκους της Αρτας να χτίσουν ένα γεφύρι.Αυτοί ,για να κερδίσουν χρήματα αλλά και για να έχουν καλές σχέσεις με τους Τούρκους άρχισαν να το χτίζουν.Ομως ,έμαθαν πως σκοπός της κατασκευής ήταν η διέλευση τούρκικου στρατού με σκοπό να καταπνίξει μια εξέγερση.Ετσι ενω την ημέρα το έφτιαχναν τη νύχτα το κατέστρεφαν.Οι Τούρκοι (οταν το κατάλαβαν) έσφαξαν τον πρωτομάστορα και τη γυναίκα του κι έτσι το έργο τελείωσε.

Το γεφύρι , πρωτοχτίστικε τον 3ο αιώνα και κατά καιρούς γίνονταν διάφορες τροποποιήσεις και παρεμβάσεις.

Το θρυλικό γεφύρι της Αρτας υπάρχει και σήμερα και βρίσκεται στην έξοδο της πόλης προς Ιωάννινα.Μπορούμε να περπατήσουμε πάνω του και να δούμε τα ορμητικά νερά του Αραχθου.Στο τέλος του γεφυριού θα δούμε ένα όμορφο κτίσμα που είναι το λαογραφικό μουσείο (πρώιν φυλάκιο του ελληνικού στρατού μιας και εκεί ήταν τα πρώτα σύνορα ).

ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ:<<Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑ>>EKΔΟΣΕΙΣ:ΠΑΤΑΚΗ